Seria Harry Potter - Joanne Kathleen Rowling

letty

Kocham. W każde wakacje wciąż żywię nadzieję - że może i w moje okno dziobem zastuka sowa z przywiązanym do nóżki listem z Hogwartu.

Floss

Uwielbiam, nie czytałam jeszcze siódmego tomu, bo po prostu nie zniosę kiedy skończę serię. Pierwsza samodzielna książka bez obrazka co drugą stronę. Od tego czasu całkiem polubiłam fantastykę, choć przyznam szczerze nie było z nią zbyt wiele spotkań. Co do Hp, to dzięki niemu moja wyobraźnia jest taka wybujała, zawsze wierzyłam, że pojawi się list z Hogwartu i będę drugą Hermioną. Dziecięce marzenia.
Dobrze, że Rowling zaprzestała tylko na planowanych siedmiu tomach, a nie jak Meyer, która tylko zbiera pieniędzy ile się da, aż wreszcie wszyscy nie mogą patrzeć na Zmierzch, a sama jest sobie winna, bo książka aż tak tragiczna nie jest na jaką wypada.
Wspaniała, z klasą powieść.

Leaslie.

Uwielbiam tą serię :) Przeczytałam wszystkie części. Moja ulubiona część HP i Insygnia Śmierci . Moje ulubione postacie to Draco i Hermiona.

Enigma

Kiedy w 2002 roku kupiłam Harry'ego Pottera i Kamień Filozoficzny, byłam wielce zaciekawiona, co takiego jest w tej serii, że wszyscy się w niej zakochali i zaczęli przebierać się za czarodziejów z Hogwartu. Po przeczytaniu połowy książki jak zwykle nie byłam zachwycona, raczej niezadowolona i miałam już rzucić ją w kąt, ale zdecydowałam się dokończyć już to, co zaczęłam. Po skończeniu Kamienia Filozoficznego miałam już całkowicie odmienne zdanie - spodobało mi się. Sięgnęłam po kolejne części i z niecierpliwością oczekiwałam Zakonu Feniksa. W ciągu następnych lat przeczytałam już wszystkie książki z serii Harry'ego Pottera i powiem tak: najlepszą częścią (napisaną i potem nakręconą) był Więzień z Azkabanu, potem jest Zakon Feniksa (Komnata Tajemnic też znaleźć się w moim TOP musi), za to Insygnia Śmierci mają strasznie przewidywalne zakończenie (nuda!), chociaż z tymi połączeniami w pary bohaterów pani Rowling się udało.

Fiore

Moja druga przeczytana w życiu seria fantastyczna, zaraz po Narnii :)Świetny, magiczny świat, na którego podstawie wciąż i wciąż pojawiająsię nowe ficki - co lepsze z resztą uparcie czytam ;)- chociaż wiele ludzi twierdzi, że fabuła nigdy nie jest zbyt skomplikowana, i może faktycznie nie zaskakuje na każdym kroku, to tworzy spójną, zaczarowaną i przemyślaną całość, do której mam wielki sentyment - i to zarówno do postaci ( szczególnie do Hermiony) jak i samego stylu pisania autorki.
Ostatnio na nowo obudziła się we mnie pottero-fickowa maniaczka, więc gdybyście znaleźli coś ciekawego, to polećcie :*

butterfly

U mnie w domu znajdowały się dwie pierwsze części Harrego , zawsze mnie do nich ciągnęło. W końcu przeczytałam je i czułam niedosyt, od koleżanki pożyczyłam trzy następne i strasznie mi się spodobały. Zaciekawiały mnie te postacie, stworzenia i świat tak inny od naszego, że aż po części podobny. Ostatnią część kupiła i chyba najbardziej mi się podobała, i że wszystko już się skończyło.

Claudine

czemu spoiler? już dawno po premierze ostatniej. A Dumbledore umarł w jeszcze poprzedniej.

Co do ficków... nie przepadam, lecz jestem fanką jednego jedynego. Lily i Snape z czasów młodości. Jestem absolutnie zakochana, choć autorka każe sobie długo czekać na kolejne rozdziały.
W fickach zawsze mi przeszkadzało, że w jakiś sposób wpływają na moje wyobrażenie o tych nieopowiedzianych wydarzeniach z HP. Jakby coś psuły, nadgryzały. Zawsze wolałam swoje własne, prywatne, nie pisane wersje. Zwłaszcza, że niektóre fan ficki są tak... nazwijmy to po imieniu, bezpłciowe i beznadziejne.

Lenalee

Fiore

To na pewno, na niektóre postacie i zdarzenia patrzę przez pryzmat ficków, no ale cóż... A w sieci aż roi się od beznadziejnych, słitaśnych blogasków o Hermionce I Harrym, tych z rodzaju: " Hermiona zeszła na śniadanie" xD

Giees

Moja miłość do tej serii nie słabnie, a z każdą kolejną lekturą tych książek wzrasta podziw dla autorki.
Początkowo byłam przeciwna zapoznania się z "Harrym Potterem". Skusiłam się w wieku dwunastu lat i nie żałuję. Nigdy jednak tamten świat nie przeniknął aż tak do mojego. Nie marzyłam o lataniu na miotle i rzucaniu zaklęć. Trochę zazdrościłam i chyba zazdroszczę do teraz, przyjaźni między trójką bohaterów.
Najlepsza w tych książkach jest możliwość odkrywania za każdym razem czegoś nowego. Początkowo widziałam tam świat pełen magii, a później dostrzegłam elementy tego realnego. Książka dorastała razem ze mną. Razem z Harrym poznawałam świat magi. To mi się spodobało. Czasem brutalne wrzucenie do fantastycznej krainy, gdzie wszystko jest mi obce, a wiedza podawana jest w zastraszającym tempie, może mnie zniechęcić.
Z czasem machanie różdżką schodzi na drugi plan, a ważniejsi stają się bohaterowie, którzy pozornie różnią się od nas wszystkim, ale tak na prawdę są tacy sami.

Zapomniałam dodać, że początkowo nie podobała mi się ostatnia część i jej zakończenie. Jednak po obejrzeniu wywiadu z autorką, dodanego chyba do ekranizacji szóstej części, zmieniłam zdanie. Choć dla mnie jest to jedyna część, w której mogę się pogubić i ciężko jest mi wszystko streścić zaraz po przeczytaniu.

Mrówka

W wieku 12 lat "połknęłam" wszystkie części, to co ta seria wyprawiała z moją wyobraźnią jest zadziwiające. Świetnie napisana, godna uwagi. Dzisiaj pozostał ogromny sentyment i nadzieja że jeszcze będzie czas żeby powrócić do świata Pottera i jego przyjaciół.

Violy

Jak nie kochać książek, dzięki którym zaczęło się czytać ? Uwielbiam wszystkie równie mocno :) Lepszych książek nie było i nie będzie :)