|
| Zobacz poprzedni temat :: Zobacz następny temat |
| Autor |
Wiadomość |
aleey
Administrator
Dołączył: 15 Wrz 2010
Posty: 1224
Przeczytał: 0 tematów
Pomógł: 1 raz
Ostrzeżeń: 0/3
Skąd: Wrocław
Płeć: 
|
 Wysłany: Pią 17:26, 17 Wrz 2010 Temat postu: Kroniki Wampirów - Anne Rice |
|
|
Na całą serię Kroniki Wampirów składa się 10 książek :
* Wywiad z wampirem
* Wampir Lestat
* Królowa Potępionych
* Opowieść o złodzieju ciał
* Memnoch Diabeł
* Wampir Armand
* Merrick
* Krew i złoto
* Posiadłość Blackwood
* Krwawy kantyk
Dobrze jest czytać je po kolei, jednak nie jest to konieczne do zrozumienia poszczególnych części.
Wywiad z Wampirem
| Cytat: | | Louis de Pointe du Lac, arystokrata z Luizjany, opowiada dziennikarzowi o swojej podróży przez życie i nieśmiertelność. Zmieniony w wampira przez ponurego Lestata, wiedzie egzystencję, której nie rozumie i do końca nie akceptuje. Jedyną jego towarzyszką jest Klaudia ukochana kobieta zaklęta w ciele dziecka. Łączy ich chęć poznania podobnych sobie istot i zajadła nienawiść do wspólnego stwórcy. |
Pierwsza książka Anne Rice i za razem najbardziej popularna z jej wszystkich utworów. Doczekała się nawet ekranizacji, w której wystąpiło kilku bardzo znanych aktorów. Jednak film nie oddaje całego klimatu tej powieści. Bohaterowie są bardzo dobrze zarysowani, mają własną osobowość, uczucia (chociaż niektórzy nie okazują tego zbyt chętnie) i to czyni ich właśnie tak ludzkimi, że możemy poczuć współczucie dla wampirów - potworów, które zabijają ludzi, nierzadko z przyjemnością. W pierwszej części poznajemy głównie Louisa, Lestata, Claudię i po części też Armanda. Opowieść ta jak najbardziej nadaje się na rozpoczęcie tej serii. Moją ulubioną postacią w tej książce była Claudia, tak niesamowicie dziwna i tajemnicza istota. A najlepsza scena w całej książce, to moment spektaklu w Théâtre des Vampires.
Wampir Lestat
| Cytat: | | Lestat, stwórca Louisa de Pointe du Lac i Claudii, opowiada własną historię. Przebudziwszy się po pięćdziesięciu pięciu latach, zostaje gwiazdą rocka i wywiera ogromny wpływ na rzesze młodzieży. |
Najprawdopodobniej najlepsza książka z tej serii lub przynajmniej z pierwszej połowy serii. Niesamowicie podobało mi się życie Lestata. To było piękne, przeczytać o tym, jak ta postać, pokazana w pierwszej części jako uosobienie zła, zmieniała się przez te wszystkie lata. Aż czułam jego rozpacz, kiedy dowiedział się o śmierci Nicky’ego. Chociaż trochę nudziło mnie jego ludzkie życie, byłam w stanie przez to przebrnąć, aby tylko w końcu dokończyć to i dowiedzieć się o nim wszystkiego. Tutaj też można lepiej poznać postać pojawiającą się w pierwszej części – Armanda. Jego historia jest tam opowiedziana w dużym skrócie, jednak mnie mocno wciągnęła. Trochę irytowała mnie matka Lestata, która jakoś nie pasowała mi, jako jego towarzyszka. Cieszyłam się, kiedy odeszła. Podobało mi się spotkanie Lestata z Louisem pod koniec książki, a sam, całkowity koniec mnie mocno zaskoczył. Już wtedy bardzo chciałam przeczytać kolejną część, ale zanim zaczęłam ją czytać, minęło trochę czasu.
Królowa Potępionych
| Cytat: | | Królowa Akasha budzi się z trwającego sześć tysięcy lat snu, uwalniając potęgi nocy z pokrytych lodem szczytów Nepalu. Zło przypuszcza atak na zatłoczone, prażone słońcem ulice Florydy. |
Przed czytaniem tej części nie powinno się oglądać filmu, który (przynajmniej według mnie) całkowicie zniszczył charakter tej książki. Jedynie aktorka grająca Akaszę pasowała do swojej roli. Może i Lestat zachowaniem przypominał bardziej tego książkowego, ale wyglądał zupełnie inaczej. Pominięte zostało wiele scen. Miał to być film łączący część drugą i trzecią, a w rezultacie z drugiej pojawiło się kilka scen, bardzo nieudanych z resztą. I nie było większości ważnych postaci. A jeśli chodzi o książkę, to z początku nie mogłam przyzwyczaić się do narracji trzecio osobowej i chwilami zbawienia były dla mnie te fragmenty, w których Lestat opowiadał o tym, co działo się z nim i Akaszą. Ale gdy czytałam tą książkę już po raz drugi, nie zwracałam uwagi na rodzaj narracji. Po prostu wciągnęło mnie to tak mocno, że skupiałam się tylko na akcji. Szczególnie nie mogłam się doczekać końca opowieści Maharet, która wydała mi się w tej części najciekawszą postacią. Scena z jedzeniem zwłok nie była tak okropna, jak mogłoby się wydawać, kiedy Maharet opowiedziała już, co znaczyło to dla niej i Mekare. Ogólnie zakończenia można było się spodziewać, ale i tak przyszło z wielkim hukiem.
Opowieść o Złodzieju Ciał
| Cytat: | | Czy nieśmiertelność może być przekleństwem? Czy trwające setki lat życie może się znudzić i stać męczarnią? Wampir Lestat, potężny, nie lękający się niczego ani nikogo, ma jak najbardziej ludzkie pragnienia. Zaznał już chwały i upokorzenia, mieszkał w pięknych pałacach i śmierdzących norach, doświadczył oszałamiających przygód. A jednak w niczym nie znajduje zaspokojenia. Niespodziewanie pojawia się ktoś, kto proponuje, by spróbował przez kilka dni znów pożyć jak zwykły śmiertelnik. Czy Lestat zdoła się oprzeć takiej pokusie? Opowieść o Złodzieju Ciał, pełna zaskakujących zwrotów akcji i niezwykle emocjonująca, jest czwartym tomem bestsellerowego cyklu Kronik wampirów? |
Nigdy nie lubiłam Davida, więc przez całą tą część jego postać niesamowicie mnie irytowała. Nie potrafiłam zrozumieć tego uwielbienia, jakim darzył go Lestat. Może to dlatego, że w tej książce to wampiry są po to, aby im współczuć i aby je kochać. Z początku pomysł zamiany ciał niesamowicie mnie fascynował i cieszyłam się, że Lestat w końcu zobaczy, jak to jest być człowiekiem. Tym samym też cierpiałam z nim to rozczarowanie. Przestałam lubić Louisa, to całe jego człowieczeństwo stało się dla mnie irytujące i chciałam, aby Lestat go zniszczył. Ale w końcu razem z nim wybaczyłam Louisowi. No i nie mogłam znieść tego, że David nadal będzie towarzyszył Lestatowi. Jak już wspomniałam, nie lubię tego gościa, nawet w nowym ciele i to pod postacią wampira.
Memnoch Diabeł
| Cytat: | | Świat opisywany skrupulatnie przez Anne Rice w Kronikach wampirów drży w posadach. Pojawia się w nim postać przy której blednie wszystko: Memnoch, tajemnicza istota, głosząca, że jest ni mniej, ni więcej, tylko diabłem. Jego nadejście nie jest przypadkowe Memnoch upatrzył sobie Lestata na pomocnika. |
Tu odchodzimy całkowicie od życia wampirów. Zostawiamy je jedynie obok całej opowieści, bo przecież Lestat nadal jest tu głównym bohaterem, a w niektórych momentach pojawiają się też jego nieśmiertelni przyjaciele. Ale ta książka skupia się na osobie Diabła, Szatana, który z resztą nie lubi, gdy nazywa się go Szatanem. Woli swoje imię – Memnoch. Zabiera Lestata do Nieba i do Piekła i prosi, aby ten pomógł mu przenosić dusze przed oblicze Pana. Dla mnie był to wielki szok i skok na głęboką wodę, kiedy ze świata wampirów nagle przenieśli mnie w rozgrywki między Bogiem i Szatanem, między Złem, a Dobrem. Sądzę, że wizja dobra i zła w tej książce przedstawiona została genialnie. Tak samo relacja Boga z Szatanem. Wkurzał mnie pojawiający się tam David, z resztą, jak wspomniałam wcześniej, nigdy go nie lubiłam. Na samym końcu płakałam za Armandem, a podczas opowieści poruszyła mnie scena z Drogi Krzyżowej, której świadkiem był Lestat.
Wampir Armand
| Cytat: | | Wampir Armand, najstarszy z nieśmiertelnych, postanawia opowiedzieć swoje burzliwe dzieje. Rozpoczynają się one na Rusi Kijowskiej, skąd młody malarz ikon trafia jako jeniec do Konstantynopola, a potem do Wenecji. Tam za sprawą wampira Mariusa młodzieniec, jeszcze wtedy zwany Amadeem, kosztuje krwi i otrzymuje wieczne życie. Teraz jednak w Nowym Orleanie Armand musi wybierać między perspektywą nieśmiertelności a zbawieniem własnej duszy. |
Ta część niesamowicie mi się podobała, mimo że wszystko, co zostało w niej zawarte, znałam już z opowieści Lestata. Ale Armand jest tak cudowną postacią, że trudno go nie lubić i nie cierpieć razem z nim przez całą tą opowieść. Tej części szczególnie nie polecam osobom, które nie potrafią się przekonać do tolerowania homoseksualizmu, bo w tej książce znajduje się dość dużo scen dotyczących miłości oraz seksu między dwoma mężczyznami. Najbardziej z tej części lubiłam moment, kiedy Armand był z Mariusem i trochę szkoda, że nie rozwinął bardziej opowieści o tym, co działo się, gdy był przywódcą sabatu. Ale i tak lubię tą część.
Pozostałych nie zdążyłam jeszcze przeczytać, więc na razie tylko zacytuję inne opinie na ich temat.
Merrick
| Cytat: | | Merrick Mayfair, najpiękniejsza czarownica z potężnego nowoorleańskiego rodu, podejmie się niezwykle ryzykownego zadania. Angażuje się w próbę wywołania Claudii wampirzego dziecka, które zginęło kiedyś w promieniach słońca |
Krew i Złoto
| Cytat: | | Zranione serce może krwawić przez stulecia. Tak dzieje się z Mariusem, wampirem, którego historię Anne Rice wiele razy wspominała w Kronikach Wampirów. Tym razem to on jest głównym bohaterem historii, opowiadającym szczegółowo swoje losy. Wyrwany z ukochanego Rzymu i zmuszony do samotnego strzeżenia wampirzych władców, Marius nigdy nie wybaczył sprawcom swej "ludzkiej" śmierci. Tysiące lat później wciąż rozpacza nad swą stratą. Nieśmiertelność jest dla niego zarówno błogosławieństwem jak i przekleństwem - jest świadkiem najwspanialszych dla ludzkości wydarzeń, ale równocześnie nie może się w nie angażować w obawie, że wyda się ciążące nad nim przekleństwo. Dwa tysiące lat historii Mariusa, mentora Wampira Lestata w kolejnej fascynującej opowieści Anne Rice z bestsellerowego cyklu Kronik Wampirów. |
Posiadłość Blackwood
| Cytat: | | Wśród mętnych, głębokich mokradeł żyje w pięknym dworze Blackwood ród zamożny i potężny, skrywający wiele mrocznych tajemnic. Quinn, ostatni dziedzic rodu, panicz, którego uczyniono wampirem, szuka dla siebie ratunku. Udaje się do nowego Orleanu, by oddać pokłon wampirowi Lestatowi. Podczas najdłuższej nocy czyni spowiedź swojego życia, odsłania duszę potężnemu i czułemu słuchaczowi, zwierza rodzinne sekrety. Nie brak wśród nich takich, które przypominają o dreszcz grozy i sprawiają, że cierpnie skóra. |
Krwawy Antyk
| Cytat: | | "Krwawy kantyk" przepełnione żarem, przemocą i erotyką zwieńczenie cyklu "Kronik wampirów". Otoczoną posępnymi bagnami posiadłość Blackwood ożywiają przybycia i odjazdy opętanych i skazujących na opętanie. Wśród nich jest wampir Lestat, pan czasu, na tyle próżny, by uwierzyć, że może zostać świętym, na tyle słaby, by się zakochać bez nadziei na ziszczenie miłości. Wraz z dwojgiem towarzyszy, Quinnem i Moną, rozwiązuje przerażające sekrety rodziny Mayfair i ratuje przed zagładą tajemniczą rasę nieśmiertelnych, ukrywających się na samotnej wyspie. |
Post został pochwalony 0 razy
Ostatnio zmieniony przez aleey dnia Pią 17:27, 17 Wrz 2010, w całości zmieniany 1 raz
|
|
| Powrót do góry |
|
 |
|
|
 |
Liliowa
Pasjonat książek
Dołączył: 28 Sie 2010
Posty: 444
Przeczytał: 0 tematów
Pomógł: 1 raz
Ostrzeżeń: 0/3
Skąd: okolice Warszawy
Płeć:
|
| Wysłany: Pią 20:39, 17 Wrz 2010 Temat postu: |
|
|
Jakiś czas temu wypożyczyłam z biblioteki Wywiad z wampirem, bo aż trudno było mi się oprzeć tej książce, słysząc o niej tyle pochlebnych opinii. Przeczytałam połowię i wymiękłam. Nie mam pojęcia, dlaczego, bo tak naprawdę książka była naprawdę dobra. Fabuła ciekawa, bohaterowie świetnie wykreowani (nareszcie prawdziwe wampiry!), a co najważniejsze, wyczułam w tej powieści nutkę grozy, a to lubię. Jedynym problemem było to, że jakoś nie potrafiłam się wczuć w jej klimat i ciężko było mi przez nią brnąć. Coś mi przeszkadzało lub też czegoś mi tam brakowało. Jednakże mam zamiar wrócić do Wywiadu, bo wiem, że warto. Poza tym ekranizacja jest świetna, aż szkoda nie zapoznać się z pierwowzorem.
Post został pochwalony 0 razy
|
|
| Powrót do góry |
|
|
Jasminne
Przechodzień
Dołączył: 13 Wrz 2010
Posty: 70
Przeczytał: 0 tematów
Ostrzeżeń: 0/3
Skąd: Londyn po północy
Płeć:
|
| Wysłany: Pią 20:57, 17 Wrz 2010 Temat postu: |
|
|
Wywiad z wampirem przeczytałam jednym tchem, tak samo jak Pandorę. Niedawno skończyłam Wampira Lestata, świetna książka, ale już mnie aż tak nie wciągnęła. Jednak na półce czeka Królowa Potępionych i mam zamiar przeczytać całe Kroniki.
Post został pochwalony 0 razy
|
|
| Powrót do góry |
|
|
aleey
Administrator
Dołączył: 15 Wrz 2010
Posty: 1224
Przeczytał: 0 tematów
Pomógł: 1 raz
Ostrzeżeń: 0/3
Skąd: Wrocław
Płeć:
|
| Wysłany: Pią 21:01, 17 Wrz 2010 Temat postu: |
|
|
| Fleur napisał: | | Jakiś czas temu wypożyczyłam z biblioteki Wywiad z wampirem, bo aż trudno było mi się oprzeć tej książce, słysząc o niej tyle pochlebnych opinii. Przeczytałam połowię i wymiękłam. Nie mam pojęcia, dlaczego, bo tak naprawdę książka była naprawdę dobra. |
To momentami jest naprawdę trudna lektura (chociaż może nie tak bardzo, jak piąta część) i trudno jest bardzo szybko przyswoić to, co się czyta. Mi też było trudno, jednak przeszłam przez to i bardzo mi się spodobało.
Post został pochwalony 0 razy
|
|
| Powrót do góry |
|
|
Cropka
Czytelnik
Dołączył: 29 Sie 2010
Posty: 332
Przeczytał: 0 tematów
Ostrzeżeń: 0/3
Skąd: Książkowo
Płeć:
|
| Wysłany: Sob 13:06, 18 Wrz 2010 Temat postu: |
|
|
Ja to serię kocham, wręcz uwielbiam. Najpierw obejrzałam 'Wywiad z wampirem', całkowicie mnie zachwycił. Postanowiłam zabrać się za książkę. Jak tylko ją dorwałam, zaczęłam czytać. Wciagnęło mnie ogromnie, najbardziej mnie fascynowały fragmenty z Lestatem. Książkę pochłonęłam w jeden wieczór. Miesiąc później, kiedy dostałam przesyłkę z 'Wampirem Lestatem' od razu zaczęłam ją czytać. Wciagnęła mnie jeszcze bardziej, chłonęłam historię Lestata. Z żalem odłożyłam ją na półkę, kiedy się skończyła. 'Królową Potępionych', którą dostałam na urodziny, już z mniejszym zapałem czytałam, jednak fascynowały mnie losy Maharet i Mekare, które narodziły się w czasach starożytności. 'Opowieść o złodzieju ciał' przeczytałam na tych wakacjach, równo rok po przeczytaniu 'Wywiadu z wampirem'. Ta ostatnia już nie była taka ciekawa, czasy współczesne nie mają tego czegoś, co czasy starożytne czy lata 70 XX wieku. 'Memnoch diabeł' czeka cierpliwie na półce, aż dokończę te książki, które aktualnie czytam.
W podsumowaniu, 'Wampir Lestat' jak do tej pory był najlepszą częścią.
Post został pochwalony 0 razy
|
|
| Powrót do góry |
|
|
aleey
Administrator
Dołączył: 15 Wrz 2010
Posty: 1224
Przeczytał: 0 tematów
Pomógł: 1 raz
Ostrzeżeń: 0/3
Skąd: Wrocław
Płeć:
|
| Wysłany: Sob 13:39, 18 Wrz 2010 Temat postu: |
|
|
| Cropka napisał: | | W podsumowaniu, 'Wampir Lestat' jak do tej pory był najlepszą częścią. |
Tak, mi też się najbardziej podoba ta część, chociaż muszę powiedzieć, że opis Posiadłości Blackwood jest bardzo obiecujący. I też nie mogę się doczekać części, w której będą chcieli wskrzesić Claudię, bo zawsze ją lubiłam.
A jeśli chodzi o filmy to :
a) Wywiad z Wampirem - całkiem mi się podobało i sądzę, że Cruise jakoś podołał ciężarowi tej roli. Louisa wyobrażałam sobie zupełnie inaczej, a Armand to był już śmiech na sali (Amadeo, piękny szesnastolatek zamieniony w wampira... czy tak wyglądała ta postać w ekranizacji? Banderas jest świetnym aktorem, ale musi pasować do roli, żebym mogła go przyjąć), no ale i tak lubię ten film. A Claudia za to była cudowna. Aktorka idealnie dobrana do roli. Trochę mi tylko nie pasowało zakończenie, bo to nie Lestat przemienił Daniela, tylko Armand, no ale jak już trzeba...
b) Królowa Potępionych - gratuluję Lestata niewyglądającego, jak Lestat. Gdyby chociażby pofarbowali mu włosy na blond, mógłby jeszcze robić za Lestata, a tak... Przez cały film mi nie pasował. Za to Akasza była świetna. Ach i brakowało połowy lub nawet więcej postaci.
Post został pochwalony 0 razy
|
|
| Powrót do góry |
|
|
deanchester
Mól książkowy
Dołączył: 11 Wrz 2010
Posty: 924
Przeczytał: 0 tematów
Ostrzeżeń: 0/3
Płeć:
|
| Wysłany: Nie 20:37, 19 Wrz 2010 Temat postu: |
|
|
Na razie czytałam tylko 'Wywiad z wampirem', ale 'Wampir Lestat' czeka sobie na półce. Zakochałam się w tej książce. Urzekły mnie opisy Nowego Orleanu (mogłabym wypisywac bez końca cytaty z tej książki, podczas czytania zapisywałam je gdzie popadnie, nawet w telefonie). Klimat cudowny.
Post został pochwalony 0 razy
|
|
| Powrót do góry |
|
|
aleey
Administrator
Dołączył: 15 Wrz 2010
Posty: 1224
Przeczytał: 0 tematów
Pomógł: 1 raz
Ostrzeżeń: 0/3
Skąd: Wrocław
Płeć:
|
| Wysłany: Nie 21:21, 19 Wrz 2010 Temat postu: |
|
|
Ta seria niesamowicie zachęciła mnie do odwiedzenia Nowego Orleanu. Jeśli kiedyś będę miała szansę zobaczyć to miasto na żywo, spróbuję odwiedzić te miejsca, które opisywała Anne Rice w swoich książkach. Ale po tym huraganie Katrina to musi wyglądać teraz zupełnie inaczej...
Swoją drogą, kupiłam dzisiaj siódmą część - Merrick. Ale obiecałam sobie, że najpierw przeczytam książki z biblioteki, żeby znowu nie płacić kary (bo ja już tak mam, że wypożyczam trzydzieści książek z różnych bibliotek, a potem trudno jest mi to wszystko ogarnąć i się kary zbierają...).
Post został pochwalony 0 razy
|
|
| Powrót do góry |
|
|
deanchester
Mól książkowy
Dołączył: 11 Wrz 2010
Posty: 924
Przeczytał: 0 tematów
Ostrzeżeń: 0/3
Płeć:
|
| Wysłany: Pon 16:29, 20 Wrz 2010 Temat postu: |
|
|
| aleey napisał: | | Ta seria niesamowicie zachęciła mnie do odwiedzenia Nowego Orleanu. Jeśli kiedyś będę miała szansę zobaczyć to miasto na żywo, spróbuję odwiedzić te miejsca, które opisywała Anne Rice w swoich książkach. Ale po tym huraganie Katrina to musi wyglądać teraz zupełnie inaczej... |
Zabiorę się z Tobą xD
A co do bibliotek, jestem zapisana tylko od jednej. Rzadko zdarza się, że wypożyczę więcej niż 2 książki. Częściej sobie odpuszczam, bo nie chce mi się chodzic ;)
Post został pochwalony 0 razy
|
|
| Powrót do góry |
|
|
Floss
Czytelnik
Dołączył: 29 Sie 2010
Posty: 340
Przeczytał: 0 tematów
Ostrzeżeń: 0/3
Skąd: się biorą dzieci?
Płeć:
|
| Wysłany: Wto 9:19, 21 Wrz 2010 Temat postu: |
|
|
Mam na półce Wywiad z wampirem i mam zamiar po niego sięgnąć. Słyszałam, że to trudna lektura, dlatego jak na razie nie mam na to siły, że tak powiem. (;
Post został pochwalony 0 razy
|
|
| Powrót do góry |
|
|
aliosza
Poznaje pierwsze litery
Dołączył: 21 Wrz 2010
Posty: 137
Przeczytał: 0 tematów
Ostrzeżeń: 0/3
Skąd: Żywiec
Płeć:
|
| Wysłany: Pią 18:17, 24 Wrz 2010 Temat postu: |
|
|
świetne książki. szczególnie podobały mi się dwie pierwsze - Wywiad z wampirem i Wampir Lestat. Moim ulubionym bohaterem kronik jest Lestat, chociaż chwilami zaczynał mnie on denerwować.
Post został pochwalony 0 razy
|
|
| Powrót do góry |
|
|
Enigma
Poznaje pierwsze litery
Dołączył: 23 Wrz 2010
Posty: 138
Przeczytał: 0 tematów
Pomógł: 1 raz
Ostrzeżeń: 0/3
Płeć:
|
| Wysłany: Pią 18:21, 24 Wrz 2010 Temat postu: |
|
|
Szkoda, że pani Meyer zrobiła z wampirków słodkich boguff urody. Kroniki Wampirów są warte przeczytania i żadna głupia książka nie powinna splamić honoru tej serii. A jednak tak się stało.
Wywiad z wampirem to arcydzieło.
Post został pochwalony 0 razy
|
|
| Powrót do góry |
|
|
BlackVampire
Czytelnik
Dołączył: 20 Maj 2011
Posty: 291
Przeczytał: 0 tematów
Ostrzeżeń: 0/3
Płeć:
|
| Wysłany: Pią 20:53, 20 Maj 2011 Temat postu: |
|
|
Całą serię mam zamiar przeczytać w najbliższym czasie.
Post został pochwalony 0 razy
|
|
| Powrót do góry |
|
|
zaczytana_w_chmurach
Pasjonat książek
Dołączył: 29 Sie 2010
Posty: 449
Przeczytał: 0 tematów
Ostrzeżeń: 0/3
Skąd: Nigdzebądż
Płeć:
|
| Wysłany: Sob 15:45, 21 Maj 2011 Temat postu: |
|
|
Ja mam zamiar czytać po kolei, a przynajmniej do piętej części, bo chyba tyle jest w bibliotece.
Do tej pory czytałam "Wywiad z wampirem" i "Wampir Lestat". Obie mi się podobały, chociaż w momencie kiedy wybiłam się z rytmu straciłam zainteresowanie.
Teraz próbuję ustrzelić w bibliotece "Królową potępionych" :)
Post został pochwalony 0 razy
|
|
| Powrót do góry |
|
|
|
|
Nie możesz pisać nowych tematów
Nie możesz odpowiadać w tematach
Nie możesz zmieniać swoich postów
Nie możesz usuwać swoich postów
Nie możesz głosować w ankietach
|
|
